چند روز پیش، ارشد نظامی‌ارتش در یکی از استان‌ها به رحمت خدا رفت. خدایش بیامرزد و با شهدا محشورش فرماید! در این‌باره حرفی نیست جز مزید مسئلت مغفرت و علو درجات آن جاودان‌یاد، بلکه سخن در نحوه تنظیم خبر مربوط‌به آن است توسط همکاران عزیز رسانه‌ای. یک جا او را با عنوان «سردار» معرفی کرده بودند و جای دیگر «امیر سردار!» تازه عکس سرهنگی را هم گذاشته بودند. انگار می‌خواستند حسابی مخاطبان خود را گیج کنند. شاید هم خود تفاوت عناوین را و درجات را دقیق نمی‌دانند و چون آشنا نیستند، نشانی اشتباهی می‌دهند. البته «جناب سردار» و «جناب امیر» را در افواه از شهروندان شنیده‌ام اما خوانشی چنین اشتباه از آنانی که قلم بر کاغذ می‌رانند -و حرکت سرانگشت‌هایشان بر صفحه‌کلید، کلمه و محتوا تولید می‌کند- اصلا انتظار نیست. حداقل توقع این است که بدانند «سردار» عنوانی است که برای درجات سرتیپ2 به بالا در سپاه اطلاق می‌شود و «امیر» به دارندگان این درجه‌ها در ارتش. استفاده جابه‌جا از این عناوین، با دقت خبرنگاری سازگار نیست. علاوه بر این، خود سردار یا امیر، درجه نیست، بلکه عنوانی است که برای تعظیم شأن فرد به‌کار می‌رود، والا درجه همان سرتیپ و سرلشکر است که در سپاه با پیشوند سردار و در ارتش با پیشوند امیر بیان می‌شود؛ مثل امیر سرلشکر موسوی، فرمانده‌کل ارتش و سردار سرلشکر پاسدار سلامی، فرمانده‌کل سپاه. عنوان «جناب» هم کاربردش به‌عنوان پیشوند درجه‌ها از افسری جزء تا افسری ارشد است و میان درجات سپاه و ارتش و ناجا مشترک. فقط در سپاه و در ناجا(برای پاسداران) بعد از درجه، کلمه «پاسدار» اضافه می‌شود؛ مثل سرهنگ پاسدار و هنگامی‌که طرف را خطاب قرار می‌دهند، در ارتش می‌شود جناب سرهنگ و در سپاه می‌شود جناب سرهنگ پاسدار. دیگر گفتنی اینکه در نظام تا درجه سرهنگ‌تمام، درجات «اکتسابی» براساس نظامات اعلام شده است و بالاتر از آن درجات «اعطایی» می‌شود که آن‌هم تابع مقررات خاص خود است. باری، این نوشته را بگذارید به حساب نقد از خود و سوزنی که باید به سرانگشت خویش زد برای توجه بیشتر، همین!
شهرآرا / شماره 3240 / چهارشنبه ۱۴ آبان ۱۳۹۹ / صفحه 16 / نگاه هشتم
https://shahraranews.ir/fa/publication/content/2161/31986