خبرنگار بهشت

خیاطی می‌گفت: «اگر شب‌ها جیب‌ لباس‌هایتان را خالی کنید، لباس‌ها زیباتر می‌مانند و بیشتر عمر می‌کنند.» بنده خدایی می‌گفت: «امتحان کردم، دیدم درست است و از آن به بعد هرشب، جیب‌هایم را خالی می‌کنم. هم لباسم شیک‌تر و به‌قاعده‌تر می‌ماند و هم خیلی چیزها یادم می‌آید که پیش‌تر‌ها، فراموشی از یادم می‌برد.» با این گزاره‌ای که خواندم، یاد این نکته افتادم که خالی کردن ذهن هم می‌تواند نتیجه‌ای چنین و حتی بهتر از این داشته باشد؛ چون همه ما در طول روز مجموعه‌ای از آزردگی، پشیمانی، اضطراب، استرس و خاطرات ناخوشایند را جمع می‌کنیم. انباشته شدن این ناخوشی‌ها، نه‌تنها ذهن را سنگین می‌کند که باعث بدقوارگی و فرسایش روح و روان آدمی‌ می‌شود. اگر همان‌قدر که خیاط به لباس دوخته‌شده تعصب و آگاهی دارد، ما هم به خویشتن و ذهن و روح خود اهمیت می‌دهیم، باید بکوشیم تا ذهنمان را پاک کنیم. قطعا با پاک‌سازی ذهن، خواهیم توانست دنیای زیباتری بسازیم. این فرایند را هم تاکتیک نپنداریم، بلکه به‌عنوان راهبرد زندگی مدنظر داشته باشیم و هر روز خود را در نقطه صفر و سفید قرار دهیم، بدون آنکه ناخوشی‌های رخ‌داده بتواند ما را با خود ببرد. اگر نتوانیم چنین کنیم، اگر جیب‌های ذهنمان انباشته از ناخوشی‌ها و دلسردی‌ها و استرس‌ها باشد، جایی برای آرامش و راحتی خیال نخواهد ماند. چیزی که امروز در ازدحام مصائب کرونا و گرانی و شیوع ویروس‌ها بدان نیاز داریم، این است که به خودمان احترام بگذاریم و نوبه‌نو ذهن خود را پاکیزه‌سازی کنیم. طهارت روح، جسم را هم به سلامتی راه می‌نماید.

شهرآرا / شماره 3252 / چهارشنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۹ / صفحه 16 / نگاه هشتم

https://shahraranews.ir/fa/publication/content/2227/33330