خبرنگار بهشت

نیاز ما به آموزه‌های نبوت و امامت، چون نیاز به اکسیژن است. حیاتیِ حیاتی. همان طور که به هوا و اکسیژن نیاز داریم به این آموزه‌ها هم احتیاجی مبرم داریم. به خوانش این آموزه‌ها که می‌پردازیم به قدر متقنی در آن می‌رسیم چون مهر و محبت و بخشش. به اخلاقی نیکو که بن بست شکن است. به رسم الخطی برای زندگی که 14 قرن بعد از پیامبر جلیل القدر، ما را به زیستن بر مدار حضرت جمیلِ جمال، هدایت می‌کند. فکر می‌کنم اگر بخواهیم یک جامعه به ظاهر کوچک اما به معنا بزرگ بیابیم که صد در صد بر اساس مدل معرفتی حضرت رسول (ص) پرورش یافته باشد باید از همان مسجد مدینه به خانه حضرت فاطمه (ص) برویم. همان مادری که با طراحی و تعریف منهج نورانی "الجار ثم الدار" خط ایثار فردی و اجتماعی را برایمان به بزرگراهی تبدیل می‌کند که برای بزرگ شدن باید آن را پیمود. خطی که "طبیب نوشته ترین" است برای درمان دردهای تکثیر شده اجتماعی به ویژه در دوران ما که کرونا دارد مفاهیم را معنایی تازه می‌زند. این جاست که به این باور می‌توان تمسک جست که تربیت یافتگان مکتب نبوی باید دستگیر یکدیگر و اهل مواسات باشند. نمی‌توان از رسول رحمت گفت و از امام صادق (ع) نوشت اما دل به رحمت، جوان و توانا نکرد. اقامه نمازوار زندگی پشت سر پیامبر(ص) و امام صادق (ع)، ما را به این جا می‌رساند که یاری گران مردم باشیم و گاهی حتی بر حق خویش هم چشم بپوشیم. این سرمشق زندگی ما باید باشد تا زندگی‌ها به قاعده حقیقت شکل بگیرد. حالا که سخن به کلام پرورش یافته معصوم رسالت حضرت زهرا (س) رسید اجازه بدهید با جا به جایی کلمات، به برجانشینی درس وحدت در میهن هم نگاهی داشته باشیم چه در جا به جای دار و جار و مقدم شمردن همبستگی در "دار" به راهبرد وحدت می‌رسیم. همان وحدت حداکثری در اندیشه و روش که در خانه گوینده آن حدیث ایثارساز و جامعه پرداز می‌بینیم. هم به قاعده امت_ امامت و هم نظامِ هم اندیش و هم عمل چنان که در مواجهه با فقیر و یتیم و اسیر دیدیم و چنان که هرکدام سخنی گفتند و عهدی بستند همه بدان التزام و بالاتر؛ باور داشتند. ایستادن امام حسین(ع) پای عهد امام حسن(ع) نمونه آشکار وحدت در اندیشه و هدف و روش است که در مکتب پیامبر(ص) تبیین شده است. کیمیایی که در وطن مان ایران و در وطن بزرگ ترمان، جهان اسلام، بدان محتاج هستیم. به آغاز سخن برگردیم؛ به آموزه‌های فردی و اجتماعی رسالت و امامت محتاج هستیم بیش از نیاز انسان به آب بلکه در تراز نیاز زندگان به هوا. پس هوای هم را نیز داشته باشیم و اکسیژن زندگی هم باشیم در زمانه‌‌‌ای که زمین زیر پای کرونا می‌لرزد...

خراسان جنوبی / شماره : 3407 / دوشنبه ۱۲ آبان -۱۳۹۹ / صفحه اول و 2 / اخبار

http://khorasanjonobi.khorasannews.com/newspaper/BlockPrint/231753

http://khorasanjonobi.khorasannews.com/Newspaper/PagePDF/47542

http://khorasanjonobi.khorasannews.com/?nid=20513&pid=2&type=0