خبرنگار بهشت

الفبا را نباید فقط همانی دانست که حروف فارسی را یاد می‌دهد و از الف شروع و به‌ی ختم می‌شود. هر جریان اجتماعی می‌تواند الفبای خاص خود را داشته باشد که گاه حروفش، نظم تازه‌‌‌ای یافته اند غیر از قاعده الفبای فارسی. امنیت هم از این مقولاتی است که باید نظام مندی جدیدی در باره حروف متشکله آن قائل شد. مثلا، "پ" شاید اولین حرف الفبای امنیت نباشد اما قطعا "نمایان ترین" حرف این الفباست و نماد آن نیز هم چنان که "پلیس" مفهومی‌ترین و پرکاربرد ترین کلمه این فرهنگ واژگانی است. جامعه در ذهن خود چنین معادل سازی کرده است که هر جا "پلیس" هست، امنیت، حداکثری و آرامش نیز همزاد لحظه‌ها و نفس‌ها است. چون این دو قد، راست می‌کنند، زندگی معنا می‌یابد و جلوه زیبای خویش را به رخ می‌کشد. به جرات می‌توان گفت، سرسبزی منطق و منطقه زیستی، رهین نقش آفرینی موثر و راهبردی نهاد پلیس است. نهادی که بستر خدمت رسانی آن، گستره‌‌‌ای وسیع دارد و می‌توان "همه مردم" را برخورداران از خدمات این نهاد دانست. واقعیت هم همین است و هیچ انسانی را نمی‌توان یافت که از خدمات این نهاد، بهره‌‌‌ای وافر و نمایان نبرده باشد. حتی هیچ زمینی را نمی‌توان یافت که به گام‌های امنیت آفرین شان نبالیده باشد. مرز را هم که نگاه کنیم، وجب به وجب آن به نفس مرزبانان به امن و راحت رسیده است و این یعنی زندگی بدون پلیس امکان ندارد. بله، "پ" شاید اولین حرف الفبای امنیت نباشد، نباید هم باشد البته که برای طراحی الفبای امنیت، خیلی‌ها قبل از پلیس باید ایفای نقش کنند و از قضا، "پ" را آخرین حرف این الفبا باید خواند اما آخرین حرفی است که در اولین قدم همه نگاه‌ها به آن است حتی دیگرانی که به حکم وظیفه باید قبل از پلیس ایفای نقش می‌کردند وچنین نکرده اند بماند و بار خویش بر دوش پلیس گذاشته اند و این هم بماند که باز در جایگاه مدعی می‌ایستند و دست بریقه امنیت بانان می‌گذارند! حال آنکه باید دست پرسشگر را بر یقه خود محکم ببینند که چرا نقش خویش را بایسته ایفا نکرده اند که بارها متراکم شود و بماند برای شانه پلیس. کیست که ندادند آنچه را جرم و امنیت سوزی می‌دانیم رفتار‌های ستیز با قانون است که براساس فقر تربیت و نبود اخلاق، شکل گرفته است. آیا متولیان تربیت و اخلاق خود را مسئول می‌دانند در ماجراهایی از این دست؟ اگر بخواهیم بحث را روی خط تنازلی پی بگیریم به این خواهیم رسید که در حفاظت از مال مردم، پلیس نقش خاص خود را دارد اما قبل از آن این خود شهروندان هستند که باید با هوشیاری و رعایت پروتکل‌های امنیتی، امکان دراز دستی متجاسران را به حد اقل برسانند اما آیا ما مردم به این مهم اهتمام می‌کنیم یا مثل همیشه چون آقا پلیسه بیداره با در باز و وسایل باز، با چشم بسته می‌خوابیم؟. سخن به درازا نکشد، بدانیم، الفبای امنیت را همه با هم باید بنویسیم. من ، تو ، او و در نهایت پلیس. پس ایفای نقش کنیم و بار را بر زمین نگذاریم چه رسد به شانه پلیس....

ب / شماره 4316 / پنجشنبه ۰۱ آبان ۱۳۹۹ / صفحه 3 /