«دیشب اخبار بیست‌وسی رو می‌دیدم، تقریبا همه مسئولان از اوضاع مملکت ناراضی بودند. به نظر می‌رسد عملکرد ما مردم، خوب نبوده، مسئولان رو ناراحت کردیم!» این جملات را در یک کانال طنز خواندم. اما طنز نیست، باور کنید عین واقعیت است. درستی این گزاره را می‌توانید همین امشب ببینید. کافی است پای تلویزیون خودمان بنشینید تا ببینید که مسئولان با چه حرارتی از نابسامانی در جامعه گلایه می‌کنند و چه سوزناک، کلمات را کنار هم می‌نشانند که آدم می‌خواهد از کنار دوستان برخیزد و سر به دیوار بکوبد و‌های‌های گریه کند بر احوالی که جامعه دارد؛ احوالی که حال مسئولان را هم چنان ناخوش کرده است که کلماتشان، بار این حال را به دوش می‌کشد. تازه برخی‌هایشان هم بعد شرح حال، یک سیاهه بلند از «باید»ها ردیف می‌کنند که باید انجام شود تا از اوضاع راضی شوند. یادشان رفته است انگار که مخاطب این «بایدها» خودشان هستند. شاید هم فراموش نکرده‌اند و واقعا فکر می‌کنند این مردم هستند که «بایدها» را باید به انجام رسانند، والا آدم کاری را که خودش باید انجام دهد، جار نمی‌زند تا اگر درصدی هم انجام نشد، بدهکار افکار عمومی‌نباشد، چه رسد به مسئولان که گاه بیشتر بایدهای تکلیفی خود را هم به سرانجام نمی‌رسانند. تازه برخی افراد «نوصندلی» هم هستند که پی بلند شدن آوازه و نام خود، «آواز» بلند می‌کنند برای اعلام نارضایتی و درازتر شدن فهرست بایدها. خب وقتی همه طلبکارند، نمی‌شود که کسی بدهکار نباشد. اینجاست که می‌رسیم به دیوار کوتاه مردم و نتیجه می‌شود همین نگاه طنز که: «دیشب اخبار بیست‌وسی رو می‌دیدم، تقریبا تمام مسئولان از اوضاع مملکت ناراضی بودند. به نظر می‌رسد عملکرد ما مردم خوب نبوده، مسئولان رو ناراحت کردیم!»
شهرآرا / شماره 3235 / چهارشنبه ۰۷ آبان ۱۳۹۹ / صفحه 16 / نگاه هشتم
https://shahraranews.ir/fa/publication/content/2131/31418#