باید به فلسفه بعثت پیامبر برگردیم همه ماهایی که بین خود و رسول اعظم خدا، نسبتی از نوع ایمان قائلیم و خویش را در شمار امت محمد میدانیم و مینامیم. بدون بازگشت به آن فلسفه، هر میزان که راه برویم، نهتنها به مقصد نمیرسیم که از آن دور میشویم. اتفاقا این نوع دور شدن بسیار پرخطرتر از آن است که دانسته تغییر مسیر بدهیم؛ چون آن وقت «میدانیم» که کجا میرویم، اما در این نوع، خیال میکنیم با پیامبر خدا هممسیریم و پا جای پای «محمد احمد امین» میگذاریم و برای خود در جمع مصطفوین، جایگاه قائل میشویم اما واقعیت با این پندار فاصله بسیار دارد که نه به مقصد میرسیم و نه به مقصود. چالشهای مردافکن فردی و اجتماعی ما، امروز از همین غفلت نشئت میگیرد و فاصله ما تا مقصد و مقصود را روزافزا میکند، اما بازگشت به فلسفه مصطفی شدن حضرت محمد امین، ما را به زیستنی سوق میدهد که همه پهنهاش به هندسه مسلمانیساز آمده است. حضرت ایشان به بیانی صریح و راهنما، فرمودند «انما بعثت لاتمم مکارمالاخلاق» و برانگیختگی الهی خود را برای تعالی اخلاق، اعلام کردند و این خود اولین چراغ را روشن میکند تا هرکس میخواهد خود را به آخرین رسول خدا برساند، بداند که اول در کدام راه باید گام بگذارد. این اخلاق هم تمامساحتی است و همه شئون زندگی را دربر میگیرد و میتوان گفت هرکس به اندازهای که اخلاقش محمدی است، در شمار امت احمد قرار میگیرد ولاغیر. همین غیریتسازی است که خشکمغزان متعصب و خودحقپندار را از خوارج تا داعش، از شمار پیروان پیامبر بیرون میگذارد؛ چه هرکس بر مدار رحم و مهر و رحمت نیست، نمیتواند با پیامبر رحمت نسبتی داشته باشد. به اخلاق نبوی روی بیاوریم تا رحمت زمینوزمانمان را زیباتر کند.
شهرآرا / شماره 3238 / يکشنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۹ / صفحه 16 / نگاه هشتم
https://shahraranews.ir/fa/publication/content/2147/31760