جدول ضرب را در دبستان خوانده ایم و بی سواد ترین مان هم چهار عمل اصلی را در یاد داریم. فراموش هم که کرده باشیم، ماشین حسابهای تعبیه شده در گوشیهای تلفن همراه میتواند به یاد مان آورد. بیاییم و حساب کنیم با این آمارهای رو به فزونی کرونا، هر چند دقیقه، یک نفر میمیرد و هر دقیقه چند نفر گرفتار این بلیه سلامت سوز کوئید 19 میشوند. تازه این آمار را به قرار گفته مسئولان و متخصصان باید حد اقل در 2.2 ضرب کرد و شاید هم مضربی بالاتر در نظر گرفت تا به نتیجه درست تر رسید. این هم یک معنای روشن دارد؛ داریم با مرگ، گرگم به هوا بازی میکنیم. تحلیل ماجرا میشود این که مرگ همخانه ما شده و ما دو به دو سر یک سفره مینشینیم. با هم نشست و برخاست میکنیم و خیال مان نیست که میان ما باید دیواری قطور باشد به نام سلامتی. نباید ما به دست مرگ، داس بدهیم. چنین شود، ریشه ما در باد، خشک خواهد شد. حرف عجیب و غریبی نیست این که نوشته آمد. شرح این روزهای ماست که داریم با کرونا همراهی میکنیم با این که رای مان یکی نیست اما شانه به شانه هم داریم به راه میزنیم. راهی که معلوم نیست چند قدم خواهیم توانست بپیماییم. راهی که به سوی مردن است. قرارمان، اما، چیز دیگری بود. گفتیم و نوشتیم و هشتگ ساختیم؛ #کرونا- را- شکست- می- دهیم! اما… اما داریم با کرونا همکاری میکنیم تا کادر درمان و نظام سلامت و زندگی را یک جا شکست دهیم! دیگر آمار مرگ و میرهایی که از چهارصد بالاتر رفته است، آه و افسوسی هم برنمیانگیزد چه رسد که غیرتی در ما برنگیزد تا به دفاع از زندگی خود برخیزیم و با راهنمایی مدافعان سلامت، به پدافند بشتابیم در برابر آفند نو به نوی کوئید 19 که مثل آتش در خرمن زندگی میپیچد. یک جورهایی داریم رفیق میشویم با کرونا و یک جورهایی داریم برنامههای سلامت را دور میزنیم که خود کرونا برای مان دست میزند. متولیان امور جادههای اصلی را میبندند، از بیراهه میرویم. میگویند ازدحام ممنوع! به هر بهانهای قرق را میشکنیم و میپنداریم زیرک ترین مردم دنیاییم. شیوه نامههای بهداشتی را به سخره میگیریم و به کرونا- احتمالا- لایک هم نشان میدهیم. غافلیم که همین رفیق امروزه ما، کرونا، ما را خواهد کشت. باور ندارید سری به بیمارستانها بزنید و گورستانها و بشمارید چه فراوان افراد که با خنجر از پشت کرونا، به خاک افتادند. آمارها را نگاه کنید! دارد تلفات مان از جنگ خیلی بیشتر میشود. به چاره برخیزیم این موج مرگ را که ما شرعا نسبت به زندگی خود و دیگران مسئولیم و یلگی و شلختگی در ماجرا و رعایت نکردن پروتکلهای بهداشتی میتواند مصداق همان نهی “ولاتلقوا بایدیکم الی التهلکه” قران باشد. توجه کنیم همه مان . مراقب جان هم باشیم، همین!
ب / شماره 4331 / پنج شنبه 22 آبان ۱۳۹۹ / صفحه 3 /
http://birjandemrooz.com/?p=25733
http://archive.birjandemrooz.com/PDF/990822.pdf